, Edgar Zeidler/hn
Saint-Ursanne (Jura)
Saint-Ursanne
Der Doubs glùttert
àn Saint-Ursanne verbii,
glìtzert sìlwrig
bi der Brùck, rachterhànd,
ùn lauift gmietlig witterscht,
sinner Waj ìsch noch làng.
Der Doubs ìsch do gànz stìll
ùn gàr nìt tief,
sin Wàsser ìsch süfer ùn klàr,
d Foralle han e Fraid
ùn d Àngler aui.
Lìnkerhànd
E Viadük üss Stein,
hoch ùn geisig,
fìr d Ewigkeit gebauit.
Vor mìr, e Gàbìrristros.
Sìe lockt
mìt ìhre Winkala-Wankala
d Motorräder à
ùn aui d Roadster-Fàhrer
wie n ich.
Vill Litt glauiwe’s nìt,
doch wer offe fàhrt,
kàt gràd so nàtürverbùnde sì
wie d Wànderer,
wo mìt Rùcksàck ùn Wànderstacke
üssem Zùgg üsstige
ùn los tigere.
D Nàtür gheert ìn nieme.
Sìe ìsch einfàch do.
Emol frìndlig,
e ànder Mol hassig,
ùn mankmol aui gfahrlig.
Ich betràcht der blaui Hìmmel.
E pààr Wìndfahne kùmme,
wer weis wohar,
ùn verschmìre ne e bìtzi.
Fìr morn wann sa Raje.
S scheene Watter
dürt hàlt nie ewig.
I fàhr bezitte los,
ùn verloss
da scheen Ort.
Ich fàhr wie n i kùmme bìn
ùff ange Làndstrose
offe heim,
dùrich der Jüra ùn d Ajoie:
Ajoie:
Wàs fìr e scheen Wort
fìr die Làndschàft
àm Tor vom Sundgaui!
Ich weis,
ich kùmm wìdder
fìr d Rüej àm Wàsser
ze gniesse
fìr d frìndlig Làndschàft
ze bstüne,
wo so frìndlig ìsch
wie d Litt do
üss der frànzeesch Schwitz.
Züe garn heer i ìhri Sproch,
wo so melodisch klìngt,
ùn wo d Fraid
àm einfàche Lawe
mìtsìngt.
Ich, àls Elsasser,
wo aui Frànzeesch redd,
fühl mi do ùffgnùmme
wie n e güeter Frìnd.
Ich kùmm wìdder,
wenn d Sùnn làcht
ùn der laj Wìnd
mìr ìwwer d Hoor fàhrt.
Ich kùmm wìdder,
àss minni Nàselächler
der siesslig Dùft
vo de Lèwàttfalder ìm Blüescht
wìdder mìt Gnùss
ischnüfe känne.
Ich seh Saint-Ursanne
schon vor mìr,
ùn s Bankala
àm frìndlige Doubs.